Wiadomości
Dyrektywa budynkowa
22 kwietnia 2024
Od 2030 r. nowe budynki mają być zeroemisyjne. Zmiana dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (EPBD) stanowi filar europejskiego „Zielonego ładu”.
Przyjęta przez Parlament Europejski zmiana dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków ma
sprawić, że do 2030 r. znacznie zmniejszą się emisje gazów cieplarnianych i zużycie energii w budownictwie. Do 2050 r. sektor ten ma stać się neutralny dla klimatu. Dyrektywa ma też doprowadzić do renowacji większej liczby budynków o najgorszych parametrach. Ponadto ma poprawić wymianę informacji na temat charakterystyki energetycznej. Wszystkie już istniejące budynki mają więc stać się bezemisyjne do 2050 r. Budynek zeroemisyjny to taki, który w ciągu całego roku nie wyemituje do atmosfery żadnych gazów cieplarnianych (tj. CO2 uwalnianego ze spalania paliw kopalnych), oraz o dobrej charakterystyce energetycznej, potwierdzonej odpowiednim świadectwem.
Od 2030 r. wszystkie nowe budynki mają być zeroemisyjne. Nowe budynki zajmowane przez władze publiczne lub będące ich własnością powinny być zeroemisyjne już od 2028 r. Państwa członkowskie będą mogły wziąć pod uwagę
współczynnik globalnego ocieplenia w cyklu życia budynku.
Współczynnik ten obejmuje produkcję i utylizację produktów budowlanych użytych do jego budowy. W przypadku budynków mieszkalnych państwa członkowskie będą musiały wprowadzić środki, które mają doprowadzić do zmniejszenia średniego zużycia energii pierwotnej o co najmniej 16% do 2030 r. i co najmniej 20–22% do 2035 r. Do końca 2025 r. kraje UE powinny przedstawić swoje strategie remontowe, dotyczące głównie remontów starszych budynków mieszkalnych.
Zgodnie z nową dyrektywą państwa członkowskie będą musiały do 2030 r. wyremontować 16% budynków niemieszkalnych o najgorszej charakterystyce energetycznej, a do 2033 r. 26% takich budynków. Pomogą w tym minimalne wymagania dotyczące charakterystyki energetycznej.
Jeśli będzie to wykonalne z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia, do 2030 r. państwa członkowskie będą musiały stopniowo montować instalacje słoneczne na budynkach publicznych i niemieszkalnych – zależnie od ich wielkości – oraz na wszystkich nowych budynkach mieszkalnych.
Państwa członkowskie muszą przyjąć środki, które przyczynią się do dekarbonizacji systemów grzewczych i wycofywania paliw kopalnych w ogrzewaniu i chłodzeniu. Do 2040 r. należy całkowicie wycofać kotły na paliwa kopalne (w tym węgiel i gaz). Od 2025 r. nie będzie można dotować niezależnych kotłów na paliwa kopalne. Nadal będzie można stosować zachęty finansowe w odniesieniu do hybrydowych systemów grzewczych, np. łączących kocioł z instalacją cieplną wykorzystującą energię słoneczną lub pompą ciepła.
Nowych przepisów będzie można nie stosować do budynków rolniczych i zabytkowych. Kraje UE mogą też zdecydować, że nie będą stosować tych przepisów do budynków chronionych ze względu na ich szczególne walory architektoniczne lub historyczne, budynków tymczasowych oraz kościołów i miejsc kultu.
Przyjęta przez Parlament Europejski zmiana dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków ma
sprawić, że do 2030 r. znacznie zmniejszą się emisje gazów cieplarnianych i zużycie energii w budownictwie. Do 2050 r. sektor ten ma stać się neutralny dla klimatu. Dyrektywa ma też doprowadzić do renowacji większej liczby budynków o najgorszych parametrach. Ponadto ma poprawić wymianę informacji na temat charakterystyki energetycznej. Wszystkie już istniejące budynki mają więc stać się bezemisyjne do 2050 r. Budynek zeroemisyjny to taki, który w ciągu całego roku nie wyemituje do atmosfery żadnych gazów cieplarnianych (tj. CO2 uwalnianego ze spalania paliw kopalnych), oraz o dobrej charakterystyce energetycznej, potwierdzonej odpowiednim świadectwem.
Od 2030 r. wszystkie nowe budynki mają być zeroemisyjne. Nowe budynki zajmowane przez władze publiczne lub będące ich własnością powinny być zeroemisyjne już od 2028 r. Państwa członkowskie będą mogły wziąć pod uwagę
współczynnik globalnego ocieplenia w cyklu życia budynku.
Współczynnik ten obejmuje produkcję i utylizację produktów budowlanych użytych do jego budowy. W przypadku budynków mieszkalnych państwa członkowskie będą musiały wprowadzić środki, które mają doprowadzić do zmniejszenia średniego zużycia energii pierwotnej o co najmniej 16% do 2030 r. i co najmniej 20–22% do 2035 r. Do końca 2025 r. kraje UE powinny przedstawić swoje strategie remontowe, dotyczące głównie remontów starszych budynków mieszkalnych.
Zgodnie z nową dyrektywą państwa członkowskie będą musiały do 2030 r. wyremontować 16% budynków niemieszkalnych o najgorszej charakterystyce energetycznej, a do 2033 r. 26% takich budynków. Pomogą w tym minimalne wymagania dotyczące charakterystyki energetycznej.
Jeśli będzie to wykonalne z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia, do 2030 r. państwa członkowskie będą musiały stopniowo montować instalacje słoneczne na budynkach publicznych i niemieszkalnych – zależnie od ich wielkości – oraz na wszystkich nowych budynkach mieszkalnych.
Państwa członkowskie muszą przyjąć środki, które przyczynią się do dekarbonizacji systemów grzewczych i wycofywania paliw kopalnych w ogrzewaniu i chłodzeniu. Do 2040 r. należy całkowicie wycofać kotły na paliwa kopalne (w tym węgiel i gaz). Od 2025 r. nie będzie można dotować niezależnych kotłów na paliwa kopalne. Nadal będzie można stosować zachęty finansowe w odniesieniu do hybrydowych systemów grzewczych, np. łączących kocioł z instalacją cieplną wykorzystującą energię słoneczną lub pompą ciepła.
Nowych przepisów będzie można nie stosować do budynków rolniczych i zabytkowych. Kraje UE mogą też zdecydować, że nie będą stosować tych przepisów do budynków chronionych ze względu na ich szczególne walory architektoniczne lub historyczne, budynków tymczasowych oraz kościołów i miejsc kultu.
